Over Ton

Theoloog en predikant

Na de studie theologie in Kampen werkte Ton 26 jaar als predikant in de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt. Vanaf 1982 in Ten Post en Garrelsweer tot 1987. Daarna in Lelystad tot 1995 en vervolgens in Enkhuizen tot 2008. Toen hij 25 jaar predikant was zei hij terugblikkend: ‘Er zijn ook weleens vervelende klussen, maar het predikantswerk is echt het mooiste werk wat bestaat’.

Echte vragen (ook van niet-gelovigen) stimuleerden en dwongen hem tot nadenken over christelijke vanzelfsprekendheden.

Ton al prekend ….

Meer oog voor heiliging

Door het werken met de Bijbel en met mensen veranderde het denken en spreken van Ton. Ook gaf een cursus Pastorale Counceling meer oog voor de bedoeling van het evangelie en voor de kracht ervan. Het accent in zijn (s)preken kwam – meer dan gebruikelijk was – op de heiliging, op de verandering of vernieuwing van ons leven. Was dat niet meer in lijn met de hele Bijbel? Cf. Hebreeën 12:4.

Dit gaf uiteraard spanning, want in ‘zijn’ kerken lag (en ligt) het accent vooral op schuldvergeving, troost en rust, terwijl hij meende dat God en Jezus veel méér geven en daarom ook terecht veel vrágen van de gelovigen. Daardoor ontstond er frictie tussen hem en de gemeente (en kerkenraad) en Ton. In 2008 vroeg de kerkenraad hem te gaan zoeken naar ‘een functie elders’. Op zijn verzoek kreeg hij royaal studieverlof om zich te bezinnen op ‘zijn verandering’.

Studieverlof

Zijn studievraag werd: Gaat het in het evangelie hoofdzakelijk om vergeving van onze zonden, zoals gangbaar gedacht wordt? Óf gaat het God en Jezus om daadwerkelijke bevrijding van onze zonden en dus meer om heiliging? Hoe verlost Jezus ons? Hierbij was uiteraard een kernvraag: Waarom moest Jezus aan het kruis lijden en sterven en daarna opstaan? Waar gebeurde daar en wat wil het evangelie bewerken?

Schokkende ontdekking

Al studerend ontdekte hij dat de Gereformeerde geloofsbelijdenissen hierover iets anders vertellen dan de Bijbel. Dit was nogal schokkend, want het geloven wordt in veel kerken gestempeld door de verzoeningsleer van deze belijdenissen. Reacties die hij in gesprekken kreeg van collega’s en professoren bevestigden hem dat de argumentatie voor deze leer zwak is en niet deugt. Steeds las of hoorde hij als het ware: ‘Ton, je moet deze leer maar aanvaarden als een (onbegrijpelijk) mysterie’. De kritiek op de Reformatorische verzoenings- of rechtvaardigingsleer en de vraag of die leer wel Bijbels was bleek voor velen niet echt bespreekbaar omdat het zó ‘out of the box’ was.

Geen predikant meer

Als GKv-predikant had hij – via ondertekening van de belijdenissen – zich verplicht de Gereformeerde leer (van verzoening door voldoening) te verkondigen, te onderwijzen en te verdedigen. Daarom vroeg en kreeg hij in 2008 ontheffing uit het ambt van predikant. Toen dit bekend werd en waarom het was, volgden er veel (publieke) afwijzende reacties en veroordelingen. Met name het Nederlands Dagblad gaf daar veel ruimte aan (zie o.a. deze link), maar vrijwel geen ruimte voor weerwoord (hij mocht een ingezonden sturen van hoogstens 400 woorden). De leer van ‘verzoening door voldoening’ fungeerde toen nog als een onaantastbaar axioma en dat moest kennelijk zo blijven! Het bleek voor velen zelfs te fungeren als een ‘sjibbolet’ (kenmerk) voor het al of niet christenzijn.

‘Jezus in ons’

Daarna schreef Ton het boek ‘Jezus in ons – Een andere kijk op verzoening’ om zijn argumentatie op een rij te zetten en zijn ontdekking te delen. Het kwam eind 2009 uit bij uitgeverij Kok. Helder wordt dat verzoening tussen God en mensen in de hele Bijbel ontstaat als er een andere gezindheid in mensen komt: de gezindheid van God en van Christus Jezus (Filippenzen 2:5v). Dat vraagt om bekering (geloof) van mensen, waarna God de wedergeboorte en dus echte innerlijke verandering geeft!

Bij bekering eist God in de Bijbel nooit straf of schuldbetaling voor zonden die ze voorheen gedaan hebben. Hij vergeeft dan graag. Dat dit dan voor God geen enkel probleem is blijkt steeds in de Bijbelse geschiedenissen en wordt bijvoorbeeld heel duidelijk gezegd in Psalm 32 en Ezechiël 18. De Reformatorische of Gereformeerde verzoeningsleer is daarom niet Bijbels. Jezus kwam niet op aarde om het voor God mogelijk te maken zonden te vergeven. Die ‘gangbare leer’ vraagt aandacht voor een probleem wat niet bestaat voor God! Die gangbare leer leidt de aandacht af van waar het God om gaat en legt een blusdeken over de Bijbel, waardoor het vuur van het evangelie en van het geloof niet krachtig kan branden en het (westerse) christendom verslapt.

Verzoening is volgens Ton glashelder!

Verzoening met God is eenvoudig te begrijpen en werkt krachtiger dan nu vaak wordt onderwezen in kerken, boeken en bladen. Het nieuwe leven kan veel meer realiteit worden dan christenen vaak horen verkondigen en denken. Mensen die dit mee ontdekken worden meer enthousiast over het geloof. Ze weten nu hoe ze zonden kunnen overwinnen. Helderder zicht op het werk van Jezus nu (!) geeft echt nieuw leven en meer vreugde. Een paar mensen getuigen daarvan op deze site (zie Ervaringen met ‘Jezus in ons’).

Wilt u precies weten hoe Tons gedachten veranderden? Klik dan op de knop hieronder.